BANAHAW

 

Palagi, may ibinubulong na lihim na dasal

ang ating balat. At tulad ng aklat

 

na tanging bulag ang may-pahintulot bumuklat,
hayaan mong makapa ng aking daliri

 

ang mga pahina ng bagabag
na di mo kusang ibabahagi.

 

Parang ganito: kapag hiniling mong hagurin
ang pamimitig ng leeg, maaaring ang ibig mong ipahiwatig:
tabunan natin ng kinis ang mga uka ng damdamin
nang sa gayon ay matutop ang malakas na ihip ng hangin
at matutuhan nating huwag maalimpungatan
sa kinakaladkad na gaspang ng lamig at buhangin.

 

Parang ganito: kung ipagpapaalam mong kapain

ang paltos na nakadagan sa balikat

at hulihin ang diin na magbubunyag

sa mga nakatagong pulikat, baka ang gusto mong ipakiusap:

tuklapin natin ang kalyong nakataklob sa kalooban
nang sa gayon ay mahilot nang husto
ang sala-salansang paglilingid
ng ating mga kapansanan.

 

Parang ganito: kung imumungkahi mong ipatong ko
ang mainit na bato sa di-humuhupang pamamaga
ng iyong likod at braso, mangyari, ang tunay mong abiso:
kung paano gawing pabigat ang lahat ng ito
upang di mahipan ang paninindigang
nasa bingit ng pagdidili-dili; o kalso
upang hindi umatras ang pusong nag-aatubiling pumili; o pamukol
sa mga pinakatatago mong pagkakasala; o pamato
sa mga kinaligtaang laro ng iyong pagkabata; o tinapay
na magpapatahimik sa alagwak ng di nabubusog na sikmura.

 

Samakatuwid, kung magtitiwala ka,
sa ganitong paraan tayo maaaring mag-umpisa:
pupulutin ko isa-isa ang hinunos mong balatkayo sa kama
tulad ng kung gaano tayo kahigpit kumapit
sa iba’t ibang anyo ng pakikipagkilala; sa pagdama
sa mga hindi natin nakikita; sa pagyakap
sa alikabok na parati nating dala.

Huwag kang mag-alala: sa pagpunta mo rito,

 

tinitiyak kong hindi mapupuwing ang iyong mata.